zondag 5 juni 2016

Cruz de Ferro: vrijmaken van problemen

Op Cruz de Ferro staat, zoals de naam zegt, een ijzeren kruis op een lange paal met heel veel stenen er omheen gelegd en gestapeld door pelgrims op de Camino Francès. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem of haar achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij of zij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen – als het even kan – mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij of zij zich vrij van het probleem.

Voor mij staat Cruz de Ferro symbool voor de zonden en ballast, die ik in mijn manische episode(n) heb veroorzaakt en opgedaan en het verdriet en de pijn die ik daarmee heb veroorzaakt bij mijn man Eric en in mijn directe omgeving. Ook hoop ik door de ervaring van deze reis dat ik de moeilijkheden (c.q. zorgen), die ik ondervind in mijn dagelijks leven thuis, beter kan opvangen doordat ik mij deze maand zo goed en sterk heb gevoeld, zelfvertrouwen en eigenwaarde heb opgedaan. Tijdens deze reis heb ik tot nu toe vele waardevolle contacten en gesprekken met mensen gehad en bevond ik mij in gelijkwaardig gezelschap: mensen die ook onderweg zijn op de camino naar Santiago de Compostela, ieder met zijn eigen verhaal, worsteling of probleem. De labels 'bipolaire stoornis' en 'autisme' hebben veel mensen, die ik onderweg op de fiets heb gesproken, niet herkend doordat ik heb gedaan waar ik goed in ben en waar ik mij heel prettig bij voel. Ik hoop deze manier van overzichtelijk leven, zonder overprikkeling, ergernissen en stress op de één of andere manier toe te kunnen blijven passen in mijn dagelijkse leven. De zogenaamde leefregels in een eerder genoemd blog zijn daarbij essentieel.

Als symbool heb ik de kapotte tentstok, die ik gefixt heb tijdens deze reis, achter gelaten op Cruz de Ferro. En dit staat weer symbool voor mijn herstel na de 12 moeilijke jaren als het gaat om mijn bipolaire stoornis en mijn problemen vanuit het autisme. Want ook daarin heb ik veel 'gefixt' en ben ik nu in staat om vroege signalen te her- en onderkennen en kan ik steeds beter tijdig ingrijpen om erger te voorkomen.

2 opmerkingen:

  1. Mooi Mariette, dat je de moed hebt gehad je te ont-wikkelen in je beperking. En bijzonder om het op deze manier achter je te mogen laten en vooruit te kijken als een nieuw begin..... Je mag echt trots zijn op jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig Mariëtt! Echt om trots op te zijn heel dapper van jou!

    BeantwoordenVerwijderen