Het zonnetje scheen
bij het ontwaken op de verlate camping. Het was alleen jammer, dat ik
migraine had, waardoor de hoofdpijn en misselijkheid mij rond het
middaguur dwongen om op een bankje langs de route rust te houden. Elk
voordeel heb z'n nadeel, zullen we maar zeggen. De migraine is een
nadeel van de verlaging van valproïnezuur (een hogere dosering
beschermt mij namelijk ook tegen migraine), één van de
stemmingstabilisatoren die ik slik. Het overheersende voordeel is,
dat ik met die verlaging heel goed kan fietsen en veel minder snel
last krijg van verzuring.
Het was een
prachtige fietsdag over oude jaagpaden en spoorlijnen. In Mechelen
haalde ik een stempel bij de Metropolitaanse Kerkfabriek St.
Rumoldus. Onderweg kreeg ik af en toe aanmoedigingen van racefietsers
en soms fietsten ze een klein stukje met mij op. Ik ben nog geen
andere pelgrimfietsers tegen gekomen. Onderweg zie ik wel sporen,
zoals een kapot stoeltje en een zelfopblaasbaar matje.
Nadat ik
boodschappen had gedaan in Geraardsbergen, wachtte mij nog 'de muur'
over de kasseien. Vanwege het gehobbel over de kasseien en het
pittige percentage moest ik een klein stukje lopen. De inspanning
werd beloond met een prachtige kapel boven op de muur: Kapel Onze
Lieve Vrouw van de Oudenberg. Er was een viering gaande en
nieuwsgierig als ik was, trad ik bezweet de openstaande deur van de
kapel binnen en nam plaats. Bij het uitdelen van de hosti werd ik
overgeslagen (als straf voor mijn korte broek?), maar na de dienst
kreeg ik wel een stempel
Hierna was het nog
een paar km naar camping Kasteel Viane. Volgens de website was er ook
een 3-gangen dagschotel te verkrijgen. Maar niks van dat alles. De
camping was gesloten, het kasteel vervallen en het restaurant dicht.
Ik moest het weer doen met wildkamperen de luxe met drinkwater en
stroom. Ik mocht van de beheerder van de visvijver bij het water
staan en hij voorzag mij van een cola en een emmer koud water,
waarmee ik mij kon opfrissen in het schuurtje voor de visspullen. Met
boodschappen doen had ik hier niet op gerekend, dus at ik in het dorp
bij een biercafé een diepvries ovenpizza. Helaas was er geen
wifi-code, maar wel een stopcontact voor het opladen van mijn
apparaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten